Hamlet - William Shakespeare | Kitap Yorumu

HAMLET 

"Çalmaya kalkıyorsunuz beni. Perdelerimi bilirmiş gibi davranıyorsunuz. Sırlarımı üfürmek istiyorsunuz yüreğimden; en yüksek, en alçak sesleri çıkarmak istiyorsunuz benden."

 Yorum yapmayı parmaklarım heyecanlı heyecanlı klavyeye dokunurken size hislerimi bir çırpıda anlatmayı o kadar özlemişim ki. Geri dönmemin şerefine Hamlet'i getirdim yanımda. Uzun zaman olmuş bir kitabı bağlanarak okuyup, neresini çizeceğimi şaşırmayalı. 

 Yıllardır, kelimelerindeki şifreyi çözmeye çalışıyoruz Shakespearin, sahnelerde sergiliyor, bilinçaltının çılgın gölgelerindeki yansımalardan parçalar almak için can atıyoruz. Kelimelerinin yoğunluğu altında eziliyoruz. 

Olmak ya da olmamak işte tüm mesele bu diyor Shakespeare. 

Düşüncelerimizin katlanması mı güzel, 

Zalim kaderin yumruklarına, oklarına

Yoksa diretip bela denizlerine karşı 
Dur, yeter! demesi mi 
diye devam ediyor. Yıllardır evirip çevirip, ısıtarak aynı sözleri tekrar önümüze alıyoruz.

 "Shakespeare karanlığı ışıklı ışığı karanlık bir şair. Bir söz simyacısı, bir sanat simyacısı, bir insan sarrafı bu Shakespeare. Elini değdirdiği çamur altın oluveriyor, kullandığı her söz İngilizce olmaktan çıkıp Shakespearceye dönüyor, bir başka, bir öte anlam yükleniyor."
 Sabahattin Eyüboğlu.

"Ve ben, en mutsuzu, en dertlisi kadınların,

Ben ki balını tattım sözlerindeki şiirin,

Şimdi o soylu, o şahane kafanın

Düzeni bozulmuş çanlara döndüğünü mü görecektim?

O eşsiz örnek insanın, o çiçek açan gençliğin.

Solup gittiğini mi görecektim çıldırarak?"

—OPHELIA